خداوند متعال در چهارمين آيه ی سوره ی مباركه قدر مي‌فرمايد:تنزّل الملائكة و الرّوح فيها بإذن ربهّم من كلّ أمرٍ؛ فرشتگان و روح، در آن شب به دستور پروردگارشان با هر فرماني (براي تقدير هر كاري) فرود آيند. (1)فعل مضارع "تنّزل" دلالت بر تكرار و بقاء "ليلةالقدر" دارد، و در آيات سوم و چهارم سوره ی دخان نيز:فيها يفرَق كلّ أمرٍ حكيم(2) ؛ در آن شب، هر فرماني، بر حسب حكمت صادر مي‌شود.دلالت بر تجدد و دوام دارد. زيرا هيأت نحوي باب "تفعّل" دلالت بر پذيرش يا تكلف يا هر دو مي‌نمايد. ظاهر اين فعل‌ها، خبر از تفريق و تنزل امر در ليلةالقدرهاي آينده مي‌دهد.اين امر كه در زمان رسول خدا به آن حضرت نازل مي‌شده‌است، و در هر شب قدر ديگر، بايد بر كسي نازل و تبيين و تحكيم يا كشف شود كه به افق نبوت نزديك و پيوسته باشد.قبول اصل وصايت رسول اكرم صلي الله عليه و آله و امامت، ناشي از اين معني و مبتني بر همين اساس است